بررسی اثرات سطح افشای داوطلبانه بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
مدیران شرکت ها برای این که سرمایه گذاران را در مورد چشم اندازهای آتی و اهداف و استراتژی های شرکت آگاه سازند، دست به افشای داوطلبانه اطلاعات می زنند. ارائه اطلاعات داوطلبانه مالی و غیرمالی در مورد شرکت باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش نقدشوندگی سهام و در نتیجه بهبود وضعیت مالی شرکت می شود. از این رو در پژوهش حاضر، رابطه بین سطح افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس تهران مورد بررسی قرار می گیرد. در این راستا، تاثیر اندازه شرکت، اهرم مالی، قیمت و حجم معاملات سهام نیز کنترل شده است. برای اندازه گیری متغیر سطح افشای داوطلبانه، از چک لیست بوتوسان (1997) که توسط کاشانی پور و همکاران (1388) تعدیل شده است، مورد استفاده قرار گرفت که شامل 71 شاخص در شش بخش کلی پیشینه اطلاعاتی، خلاصه ای از نتایج مهم تاریخی، آماره های کلیدی غیرمالی، اطلاعات بخش ها، اطلاعات پیش بینی و بحث و تحلیل مدیریت است. همچنین متغیر عدم تقارن اطلاعاتی با استفاده از مدل ونکاتش و چیانگ (1986) اندازه گیری شده است. برای آزمون فرضیه پژوهش رگرسیون چندمتغیره با استفاده از داده های ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های بررسی 122 شرکت در دوره زمانی 1382 تا 1390 بیانگر آن است که بین سطح افشای داوطلبانه و عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس تهران، رابطه معناداری وجود ندارد.