محیط بسیار پیچیده و رقابتی امروز مستلزم توجه بیش از پیش سازمان به کارکنان داخلی سازمان به عنوان مشتریان داخلی است. کارکنان زمانی می توانند به واسطه ارائه خدمات، مشتریان را راضی نگه دارند که نیاز های خودشان نیز از سوی سازمان برآورده شده باشد و احساس رضایت در خود آنان نسبت به سازمان وجود داشته باشد. این موضوع همان منطقی است که در مطالعه بری، هنسل و بورک بدان اشاره شده و به کارگیری بازاریابی داخلی را در جهت دستیابی به قابلیت های سازمانی در پاسخگویی به حمایت اثربخش از مصرف کننده، توصیه می نماید. از سوی دیگر، مهم ترین سرمایه هر سازمانی، نیروی انسانی آن است. هرچه کیفیت نیروی انسانی بالاتر باشد موفقیت و بقاء سازمان بیشتر خواهد بود و یکی از مهم ترین نگرش هایی که سعی در بهبود کیفی نیروی انسانی و تعدیل ارزش های افراد را دارد، تعهد مدیریت به بازاریابی داخلی است. تعهد مدیریت به برنامه بازاریابی داخلی، فعالیتی خودجوش و داوطلبانه برای استفاده از برنامه بازاریابی داخلی به منظور ارتقای وضعیت شغلی کارکنان و افزایش ارتباط با کارمند و رضایت مندی و در نهایت بهبود عملکرد کل سازمان است. از این رو، این مقاله با هدف بررسی ادبیات و پژوهش های انجام شده در خصوص بازاریابی داخلی، تعهد مدیریت به بازاریابی داخلی با شیوه های بازاریابی داخلی که شامل ارتباطات داخلی رسمی و غیر رسمی است، مرتبط است و تعهد مدیریت به بازاریابی داخلی و ارتباطات داخلی غیر رسمی بر نگرش کارکنان تأثیر دارند.